zaterdag 15 november 2008

Obama Omega man?

Barack Obama heeft gedurende 21 maanden een nagenoeg foutloze verkiezingscampagne gevoerd en wordt vanaf januari de 44ste president van de Verenigde Staten. De symbolische waarde van deze verkiezing is ongeëvenaard en treft de Amerikaan rechtstreeks in zijn DNA. Obama houdt je een spiegel voor waarin je je eigen situatie herkent en een goede afloop ziet. Hij staat persoonlijk voor de ultieme american dream. Hoezeer je ook op achterstand staat, als je er helemaal voor gaat kun je het schoppen tot de meest invloedrijke persoon op aarde.

Maar er is meer. Als geen ander voor hem weet hij ook de verschillende groepen in de Amerikaanse samenleving aan te spreken op gemeenschappelijke waarden en verantwoordelijkheid. Yes we can! Hij brengt de sterkst mogelijke boodschap, die van hoop, met een ongekend knappe en strak geregisseerde choreografie, via multichannel media op ieders netvlies. Het levert een betovering op zowel binnen als buiten de US of A.

Politiek zit het hem ook mee. Een ruime democratische meerderheid in de senaat en het congres en de steun van veel invloedrijke republikeinen geeft hem de mogelijkheid om op alle terreinen in hoog tempo wetgeving door te voeren. Veel hangt ook af van de mensen die hij om zich heen verzamelt maar daar heeft hij tot nu toe een goede hand in gehad. Hij weet vriend en vijand voor zich te mobiliseren. De Clintons gingen enthousiast voor Obama campagne voeren terwijl hij Hillary had gepasseerd als vice president en haar ook geen concrete belofte lijkt te hebben gedaan voor een belangrijke post in zijn administration.


Is Obama dan een feilloze alleskunner? Superman? De Omega man? Hoe zit het met de inhoud van zijn boodschap. Is die ook superieur? Dat nu lijkt tegen te vallen. Obama is geen revolutionair. Volgens de verschillende politieke commentatoren was er nauwelijks verschil in de verkiezingsprogramma´s van McCain en Obama. Beiden willen weg uit Iraq, de economische crisis aanpakken, belastingverlaging en hervorming van de ziektenkostenverzekering. Er is niet een duidelijke optimale marsroute uit deze grote problemen maar niks (kunnen) doen lijkt een snel recept voor nog grotere problemen.

Een ding weten we zeker. Het was McCain niet gelukt om de natie te verenigen en beleid effectief om te zetten in wetgeving. Obama heeft daar wel een kans. Het hoeft niet eens het beste beleid te zijn. Zoals bekend: de vijand van het goede is het beste. Als er maar iets gebeurt dat een beetje in de goede richting gaat dan is dat al een enorme prestatie die Obama het label “redder der natie” oplevert. Iedereen wil het dus kan het zomaar gebeuren.

Wat nu als alle maatregelen niets uithalen en de USA verder afglijdt in recessie, falend leiderschap, oorlog en andere ellende? Welnu, ik voorspel dat de houdbaarheid van Obama verrassend lang zal blijken te zijn. Bij iemand op wie je verliefd bent zie je geen fouten of schrijft die aan anderen toe. Als Obama een strakke regie houdt en zijn beleid blijft verkopen zoals hij dat tot nu toe gedaan heeft zal hij tegenvallende resultaten lange tijd te boven komen. Indien hij echter zou grijpen naar de tactiek om fouten bij anderen te leggen legt hij een tijdbom onder wat zijn grootste troefkaart is: saamhorigheid.

Obama is niet superman en de mensheid bevindt zich nog lang niet in het punt omega. Als hij niet de goede voortzetting weet te vinden zal hij de USA lange tijd een verkeerde kant op leiden en zal de materiële en emotionele schade uiteindelijk enorm zijn. Voorlopig echter is Obama de maat voor alle politici in binnen en buitenland als het gaat om het verenigen der natie, het organiseren van politiek draagvlak en het overbrengen van de boodschap. Nu gaat het er om dat hij blijft leven (Amerika heeft een slechte reputatie wat betreft aanslagen op charismatische personen) en met welke concrete maatregelen hij gaat komen. Ik blijf het met aandacht volgen, onder andere op http://change.gov.